دیگو آرماندو مارادونا، چه در دوران بازیکنی و چه در دوران مربیگری ، در درون و خارج از زمین چمن، یکی از سوژه های مطرح خبرنگاران بوده است.او هیچ وقت در تمام طول این مدت زبان به دهان نمی گرفت و هرگز در مقابل انتقادات یا صحبتهایی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم خطاب به او انجام می شد، ساکت نمی ماند.
مارادونا همیشه بدون ترس و وحشت از عواقب صحبتهایش دهان باز می کرد. این دن دیگوی محبوب است؛ صاف و صادق و شفاف و پراحساس که صادقانه حرفهایش را مطرح می کرد. می توان صدها صفحه از صحبتهای به یادماندنی و پرخاطره مارادونا نوشت ولی ما برای یادبود جشن تولد او، 9 جمله خاطره انگیز مارادونا را برایتان می آوریم
1- پاهایم را بریدند (پس از اطلاع از محرومیتش به دلیل مثبت بودن نتیجه آزمایش دوپینگ در جام جهانی 1994)
2- من یک برتری نسبت به سیاستمداران دارم: آنها عمومی و معروف هستند و من محبوبم ( سال 1996، کتاب «دیگو گفت»)
3- دیگو؟ برای یکشنبه می رسی؟ به بانک می روی؟ بله به بانک رفتن مثل گرفتن نقره یا حیوان وحشی است (این پاسخی بود که دن دیگو در سال 1996 به سوال یکی از خبرنگاران دارد.
4- پله یک برده است. او قلبش را به فیفا فروخت و پس از آن زمانی که فیفا به او پشت پا زد، می خواهد با ما بازیکنان دوست شود. ولی او کورخوانده..هیچ رنگ سیاهی نیست که محو شود (سال 1997)
5- هر اتفاقی که بیفتد و هرکسی که مربی شود، همه دنیا می دانند که پیراهن شماره 10 تیم ملی مال من خواهد بود، برای همیشه (سال 1998)
6- برد ریور پلاته مثل این است که مادرت صبح تو را بایک بوسه از خواب بیدار کند، دلنشین و شیرین( پیش از دیدار بوکا جونیورس- ریورپلاته در سال 2000)
7- من اشتباه کردم و هزینه اش را هم پرداخت کردم ولی خدشه ای به توپ وارد نمی شود.(دربازی بزرگداشت او که روز دهم نوامبر سال 2001 برگزار شد)
8- من در یکی از محله های خصوصی بوئنوس آیرس رشد کردم...خصوصی از نظر آب، برق و تلفن ( دربازدیدش از بولیوی در سال 2004)
9- به آنهایی که به من باور ندارند، با عذرخواهی از خانمها باید بگویم که .... (در زمان مربیگری در تیم ملی آرژانتین و پس از برد اروگوئه در سال 2009)a
منوی اصلی
نویسنده: 