گزارش ویژه: مسی تازه در ابتدای راه است!

سایت گل – هنگامی که برنده توپ طلا اعلام شد مشخص شد که این عنوان امسال هم به بازیکنی رسیده که از سال 2009 تاکنون با شایستگی مالک این جایزه بوده است. این چهارمین ژانویه پیاپی است که توپ درخشنده طلایی به لیونل مسی می‌رسد.

میشل پلاتینی زمانی که سومین توپ طلایش را برد 30 سالش بود. یوهان کرویف این افتخار را در 27 سالگی به دست آورد و مارکو ون‌باستن هم در 28 سالگی برای سومین بار به توپ طلا رسید. نشده بود هیچ بازیکنی بتواند بیش از سه بار توپ طلا را بگیرد. اما اکنون مسی به این افتخار رسیده، آن هم تازه در 25 سالگی!

این بازیکن آرژانتینی بزرگ‌ترین استعداد حال حاضر فوتبال دنیا است و 2012 هم بهترین سال او بوده. او توانست سرانجام درخشش بارسلونا را در سطح ملی تکرار کند و این مایه رضایت فوق‌العاده برای بازیکنی است که بسیار در اندیشه کشورش است. او در این سال 91 گل زد و رکورد 85 گل در یک سال تقویمی گرد مولر را جابجا کرد.

اما این تنها بخش کوچکی از ماجرا بود. لیو در فوریه برای دومین بار در دوران بازی‌اش برای بارسلونا در یک بازی چهار گل زد تا بارسا والنسیا را پنج بر یک در نوکمپ ببرد.

او سپس در ماه مارس این رکورد خود را هم بهبود بخشید و پنج گل زد تا تیمش بایر لورکوزن را در لیگ قهرمانان هفت بر یک ببرد. او در نهایت از رکورد شخصی خود (که با رود ون‌نیستلروی مشترک بود) که 12 گل در لیگ قهرمانان بود گذشت و با رکورد 14 گل ژوزه آلتافینی در یک دوره جام باشگاه‌های اروپا برابری کرد.

مسی در دیدار نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان یک پنالتی را از دست داد و تیمش به چلسی باخت. او اما بارسا را به قهرمانی جام حذفی رساند (که آخرین عنوان با پپ گواردیولا بود) و البته تبدیل به بهترین گل‌زن تاریخ بارسلونا در دیدارهای رسمی شد و رکورد 232 گل سسار رودریگس را پشت سر گذاشت.

فصل جدید هم برایش گل‌های فراوانی داشت. او 35 گل در ادامه سال 2012 زد و مولر را پشت سر گذاشت و بیشترین گل در طول یک سال تقویمی در تاریخ را زد، هرچند که می‌گویند گادفری چیتالو از زامبیا در سال 1972 توانسته 107 گل در یک سال بزند.

اما به‌یادماندنی‌ترین لحظه سال 2012 برای او چه زمانی بود؟

هیچ کدام! نه حتی توپ طلای سومی که ژانویه گذشته ربود. نه. نقطه درخشان سال گذشته برای او به دنیا آمدن پسرش تیاگو بود. او اخیرا به اوله گفته: «این بزرگ‌ترین اتفاقی بود که برایم روی داده.»

طرفداران بارسلونا شاید بر این باور باشند که مسی بزرگ‌ترین اتفاقی است که تاکنون برایشان روی داده. یا دست کم برای باشگاهشان. اسطوره‌ها بیشتر از سایر باشگاه‌ها به بارسلونا رفت‌و‌آمد دارند: کرویف، دیه‌گو مارادونا، هریستو استویچکوف، رونالدو، ریوالدو و رونالدینیو همه بارها شب‌های نوکمپ را روشن ساخته‌اند. اما هیچ کدام نتوانست مانند مسی اثر خود را به جا بگذارد.

لیو کارهایی در پنج سال گذشته انجام داده که انجام آنها محال به نظر می‌رسیده. او در تیمی کاملا درخشان مردی است که تفاوت را رقم می‌زند. دیگر اسطوره‌ها به‌تدریج آسان‌گیر می‌شوند و افت می‌کنند، اما احتمالا برجسته‌ترین ویژگی مسی اراده‌ای است که او در تمامی جزئیات بازی‌اش نشان می‌دهد. روزهایی که او نگران شوت زدن با پای راستش بود به پایان رسیده و گل با ضربه سر و با ضربات ایستگاهی هم به رزومه درخشان او افزوده شده. اکنون دیگر چیز زیادی برای اضافه کردن به این لیست نمانده.

اما مانعی در راه مسی وجود دارد که او دوست دارد به آن غلبه کند. آن هم موفقیت با تیم ملی است. این بازیکن 25 ساله دارد به اوج می‌رسد که البته این خود فکر نگران‌کننده‌ای است، و او اکنون چشم به قهرمانی در جام جهانی 2014 برزیل دوخته.

اگر لیو آرژانتین را در این جام جهانی در آمریکای جنوبی به قهرمانی برساند با مارادونا برابری کرده. در این صورت مقایسه‌ها بی‌تردید به پایان خواهد رسید. دیه‌گو استاد بود، اما مسی مدرن است و بسیار بیشتر در خدمت تیم است. او گل‌های بسیار بیشتری زده و استمرار و ثبات بی‌نظیری دارد که هم‌وطنش آن را به هیچ وجه نداشت.

سال 2014 در حالی از راه خواهد رسید که کرویف اخیرا گفته مسی احتمالا تا آن هنگام پنج، شش توپ طلا برده. پس هر چه روی دهد دیگر بعید است که ما از مسی شگفت‌زده شویم. اما انتظار داشته باشید که او سال‌های سال ما را به هیجان بیاورد. او اولین فردی شده که چهار توپ طلا را می‌برد، اما ماجرای این نابغه کوچک تازه شروع شده.